هنگام کاشت بخصوص غلات و همچنین اکثر گیاهان دیگر، کود آلی فسفات در عمق 6 تا 8 سانتی متری با استفاده از دیسک اعمال می شود.
این دستگاه های دیسکی طوری چیده شده اند که کود را همیشه بین دو ردیف در عمق حدود 3 تا 4 سانتی متری زیر بذر قرار می دهند. مزیت این محلول در استحکام کششی کم و امکان مقادیر نسبتاً زیاد کود تا 300 کیلوگرم در هکتار برای تغذیه در کل دوره گیاهی است.
کودهایی با محتوای نیتروژن کم، مانند آموفوس یا NPK، به ویژه توصیه می شوند. ریشه‌ها فقط در مرحله خاصی از رشد گیاه به کود رسوب‌شده می‌رسند و می‌توانند در تمام مدت رویش گیاهی به تدریج از مواد غذایی استفاده کنند.
این سیستم لقاح را می توان به راحتی پس از جایگزینی قسمت دیسک پیش تیمار جلو با قسمت کولتر استفاده کرد. کودهای باریک کود را در سه ردیف در عمق 10 تا 20 سانتی متری بین دو ردیف یا مستقیم یا زیر ردیف بذر می ریزند.
امکان رسوب کود در زیر ردیف های مساوی با سیستم حرکت جانبی قسمت کاشت عقب به اندازه نصف فاصله ردیف ها تضمین می شود. کاشت فقط با کولرهای بذر با قرار دادن کود در زیر ردیف ها مفید است، به عنوان مثال، برای کلزا یا حبوبات که در عین حال از شل شدن عمیق ناحیه ریشه در طول کاشت قدردانی می کنند.
برای غلات استفاده از سست گاوآهن با رسوب کود در عمق 10 تا 15 سانتی متری بین ردیف ها سودمند است. دوز کود می تواند تا 300 کیلوگرم در هکتار برای تغذیه در طول فصل رشد برسد.
به دلیل عمق بیشتر قرار دادن کود، این سیستم برای کودهایی با محتوای نیتروژن بالاتر نیز مفید است. با عمق بیشتر رسوب کود، غلظت های بالاتر نیتروژن بر رشد ریشه تأثیر نمی گذارد و آنها فقط در حالت کاملاً توسعه یافته شروع به استفاده از مواد مغذی کود می کنند.
سیستم ریشه به خوبی توسعه یافته وضعیت گیاهان را در دوره های کمبود بارندگی بهبود می بخشد و ثبات عملکرد را افزایش می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.